Συμβουλές προς γονείς και όχι μόνο...

   "Μια μητέρα ρώτησε ένα διάσημο παιδαγωγό, από πότε πρέπει ν' αρχίσει την αγωγή του πεντάχρονου παιδιού της κι εκείνος της απάντησε: Κυρία μου, χάσατε ήδη πέντε χρόνια!"

       Αυτό σημαίνει ότι η διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας ξεκινάει από πολύ πολύ νωρίς και πρώτα από την οικογένεια. Το παιδί στην ηλικία των 4 ετών ως προνήπιο, έχει ήδη διαμορφώσει κάποια στοιχεία στο χαρακτήρα του και κάποιες συμπεριφορές από το οικογενειακό του περιβάλλον. Ένα περιβάλλον το οποίο θα πρέπει να θέτει κανόνες, να έχει όρια και φυσικά να έχει απέραντη αγάπη, έτσι ώστε το παιδί να μεγαλώνει με ασφάλεια.
      Όσο απαραίτητη είναι η τροφή για το σώμα και τη σωστή ανάπτυξή του, άλλο τόσο αναγκαία είναι η "τροφή" της ψυχής.
      Στην εποχή μας, που οι ηθικές αξίες, οι αρχές και ο θεσμός της οικογένειας έχουν δεχτεί "χτυπήματα" εξαιτίας και της οικονομικής κρίσης που δεν έχει τελειωμό, ας προσπαθούμε να ζούμε με ΑΓΑΠΗ! Ας ξεκινάμε τη μέρα μας με το "Δόξα τω Θεώ" που έχουμε ακόμη μία ευκαιρία για να αναλογιστούμε ποιους πληγώσαμε χθες και πού κάναμε λάθος.
     Ας εφαρμόσουν οι οικογένειες την τακτική του "καναπέ", μας είχε πει κάποτε σε ένα σεμινάριο η σχολική μας σύμβουλος και έχει δίκιο. Κάθε απόγευμα καθόμαστε όλοι μαζί στον καναπέ του σαλονιού μας, κλείνουμε την τηλεόραση και συζητάμε με τη σειρά για το πώς περάσαμε, τι μας άρεσε και τι δεν μας άρεσε, αν ήταν εύκολη ή δύσκολη η μέρα μας και γιατί. Αφήστε τα παιδιά να σας μιλήσουν και μιλήστε τα κι εσείς (ως εκεί που επιτρέπεται βέβαια). Να είστε σίγουροι ότι τα παιδιά είναι πολύ καλοί ακροατές. Μην τα βγάζετε από τη ζωή σας. Μη χρησιμοποιείτε εκφράσεις όπως:"Άσε με τώρα!Φύγε από δω!Έχω δουλειά κι εσύ είσαι στον κόσμο σου!" Πόσο πιο σωστό είναι να πείτε: "Θα τελειώσω τη δουλειά μου και θα μιλήσουμε" ή "Δώσε μου σε παρακαλώ λίγα λεπτά καιρό και θα σε ακούσω".
    Τα παιδιά καταλαβαίνουν πολλά περισσότερα από αυτά που νομίζουν οι μεγάλοι. Καθόλου τυχαίοι οι στίχοι του Διονύση Σαββόπουλου:"πώς να κρυφτείς απ΄τα παιδιά,έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα".
   Όταν θυμώνετε με τη συμπεριφορά του παιδιού σας, πριν το μαλώσετε, σκεφτείτε πρώτα αν φταίτε εσείς με το παράδειγμα που του δώσατε, ακόμα κι αν δεν το καταλάβατε!
   Αντιγράψτε τα λόγια του R.Russel και κολλήστε το χαρτί σε εμφανές σημείο.Ίσως σας φανεί χρήσιμο:
              AN ENA ΠΑΙΔΙ...
 Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κριτική:
Μαθαίνει να κατακρίνει
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην έχθρα:
Μαθαίνει να καυγαδίζει
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ειρωνεία:
Μαθαίνει να είναι ντροπαλό
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ντροπή:
Μαθαίνει να είναι ένοχο
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κατανόηση:
Μαθαίνει να είναι υπομονετικό
Αν ένα παιδί ζει μέσα στον έπαινο:
Μαθαίνει να εκτιμά
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην δικαιοσύνη:
Μαθαίνει να είναι δίκαιο
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ασφάλεια:
Μαθαίνει να πιστεύει
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην επιδοκιμασία:
Μαθαίνει να έχει αυτοεκτίμηση
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην παραδοχή και φιλία:
Μαθαίνει να βρίσκει την αγάπη μέσα στον κόσμο.

  Μην ξεχνάτε ότι είστε εσείς τα πρώτα πρότυπα των παιδιών σας και μετά φυσικά ερχόμαστε εμείς οι νηπιαγωγοί και έπονται οι άλλοι δάσκαλοι...Μη διστάζετε να δείχνετε εμπιστοσύνη σε εμάς και στο έργο μας και να μας συμβουλεύεστε όποτε κρίνετε εσείς απαραίτητο, γιατί είμαστε συνεργάτες σ'αυτό το ΥΠΕΡΟΧΟ και ΥΠΕΥΘΥΝΟ έργο που λέγεται Αγωγή Των Παιδιών.

Με εκτίμηση, 
Χριστίνα Συμεωνίδου, Νηπιαγωγός και Προϊσταμένη 
του 4ου ολοήμερου νηπιαγωγείου Λαγκαδά