Μιλάμε για το Θυμό...

Στα πλαίσια της Συναισθηματικής αγωγής, ξεκινήσαμε να γνωρίζουμε και να αποδεχόμαστε όλα μας τα συναισθήματα. Αρχίσαμε με ένα γνώριμο συναίσθημα των παιδιών της νηπιακής ηλικίας (και όχι μόνο), τον Θυμό. Ο θυμός είναι φυσιολογικός και είναι αυτός που μας κάνει να υπερασπιζόμαστε τον εαυτό μας. Ο θυμός εκφράζει το ένστικτό μας για ελευθερία και επιβίωση. Πρέπει όμως να μάθουμε να τον αντιμετωπίζουμε και να τον διαχειριζόμαστε σωστά. Διαβάσαμε το βιβλίο της Λήδας Βαρβαρούση, " Προσοχή, το πρόβατο δαγκώνει!"

Συζητήσαμε και καταγράψαμε τι κάνουμε κι εμείς όταν είμαστε θυμωμένοι. Ο καθένας μας είπε τι τον κάνει και θυμώνει και το ζωγράφισε:

Τέλος καταλάβαμε ότι ο θυμός είναι ένα πολύ άσχημο συναίσθημα και πρέπει να βρούμε τρόπους να τον διώχνουμε. Ζωγραφίσαμε το Θυμό ως μεγάλη φωτιά που τη σβήνουμε με τις "ειδικές" σταγονίτσες μας...

Θέλει πολύ κόπο η Ηρεμία...αλλά εμείς οι κυρίες είμαστε αισιόδοξες για το ότι κάθε φορά που θα έρχεται στα παιδιά να θυμώνουν και να νευριάζουν...θα θυμούνται κάποια από τις "ειδικές" σταγονίτσες και θα σβήνουν τη φλόγα του θυμού πριν εξαπλωθεί!!!

Τα παιδιά επέμεναν να τραγουδήσουμε κι ένα τραγούδι για το θυμό. Επιστρατεύσαμε λοιπόν όλη μας την τέχνη και σκαρώσαμε όλοι μαζί ένα αυτοσχέδιο τραγούδι με δικούς μας στίχους και μουσική όπως το γνωστό "χαρωπά τα δυο μου χέρια..."

"Ο Άγιος Δημήτριος"

Όσο κι αν οι άνθρωποι παρεμβαίνουν στη Φύση...εκείνη κάνει πάντα το θαύμα της. Τα Αϊ-Δημητριάτικα, δηλαδή τα χρυσάνθεμα, ανθίζουν πάντα όταν πλησιάζει η γιορτή του Αγίου Δημητρίου, πολιούχου και προστάτη της Θεσσαλονίκης μας. Με αφορμή μια υπέροχη ανθοδέσμη με Αϊ-Δημητριάτικα λουλούδια που μας χάρισε ένας μαθητής μας, μιλήσαμε γι' αυτά, είπαμε γιατί έχουν αυτήν την ονομασία και η κουβέντα μας πήγε στη Θεσσαλονίκη και τον Άγιο Δημήτριο. Ψάξαμε και βρήκαμε στο χάρτη πού βρίσκεται ο νομός μας...

...είδαμε εικόνες με το ψηφιδωτό του Αγίου Δημητρίου, είδαμε επίσης και τον Ιερό Ναό Του:

Μιλήσαμε για την τέχνη των ψηφιδωτών και τα παιδιά εντυπωσιάστηκαν! Έτσι αποφασίσαμε να φτιάξουμε κι εμείς το δικό μας ψηφιδωτό με χάρτινες ψηφίδες:

 Η πρώτη μας προσπάθεια νομίζω ότι ήταν υπέροχη. Άλλωστε τα παιδιά ό,τι κι αν δημιουργούν στα εικαστικά...είναι πάντα τα πιο σπουδαία έργα τέχνης!

Μιλάμε για την ειρήνη...

Οι μέρες για την εθνική μας γιορτή της 28ης Οκτωβρίου πλησιάζουν και με αφορμή ένα βιβλίο που διαβάσαμε με θέμα την παγκόσμια ειρήνη, το "Πατάτες Πατάτες" της Anita Lobel και μετάφραση του Μάνου Κοντολέων, συζητήσαμε φυσικά για την έννοια της ειρήνης και είπαμε τι μπορούμε να κάνουμε σε περιόδους ειρήνης και τι σε περιόδους πολέμου. Την ιδέα τη δανειστήκαμε από μία παρόμοια δραστηριότητα του 2ου νηπιαγωγείου Μουδανιών.

Ακούσαμε το τραγούδι "Μάνα θα τους περιμένει", ερμηνευμένο από τη Μαρινέλλα και μετά ζωγραφίσαμε τι θα ήταν καλύτερο να κάνουν δύο εχθροί αντί να πολεμούν.

Παρουσιάσαμε μία γελοιογραφία της εποχής του '40 με τον Ιταλό Μουσολίνι και τον Έλληνα Εύζωνα και σημειώσαμε και εκεί τι θα μπορούσαν να κάνουν οι Έλληνες και οι Ιταλοί το 1940, αν δεν έκαναν πόλεμο:

Αμέτρητες είναι οι απαντήσεις για το τι μπορούμε να κάνουμε όταν είμαστε μονοιασμένοι και ένα το συμπέρασμά μας:
" Η Ειρήνη είναι ζεστή φωλιά γεμάτη ολόχαρα πουλιά
ειν' ήλιος και λουλούδι...
...γέλιο και τραγούδι"

Μιλάμε για το σεισμό...

"Η Διεθνής Ημέρα Μείωσης των Φυσικών Καταστροφών καθιερώθηκε από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών το 1989 και αποτελεί μια πρωτοβουλία των Ηνωμένων Εθνών και ειδικότερα της Διεθνούς Στρατηγικής Μείωσης Καταστροφών (ISDR).
Στις 21 Δεκεμβρίου 2009 με το ψήφισμα 64/200 αποφασίστηκε να οριστεί η 13η Οκτωβρίου ως η Διεθνής ημέρα Μείωσης των Φυσικών Καταστροφών. Την ημέρα αυτή διοργανώνονται εκδηλώσεις και διάφορες δράσεις σε παγκόσμιο επίπεδο που έχουν ως στόχο την ευαισθητοποίηση του πληθυσμού και την απόκτηση της σχετικής παιδείας για την ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων των καταστροφών μέσω ενεργειών πρόληψης και ετοιμότητας."( πηγή Ο.Α.Σ.Π.)
Έτσι κι εμείς πραγματοποιήσαμε σήμερα την πρώτη μας άσκηση σεισμού με απόλυτη επιτυχία.
Προηγήθηκε φυσικά, από την προηγούμενη βδομάδα, συζήτηση, ενημέρωση και προβολή ανάλογων εκπαιδευτικών βίντεο στους μαθητές μας με σκοπό την ευαισθητοποίηση και την παροχή γνώσεων για την κατάλληλη συμπεριφορά τους σε περιπτώσεις σεισμού ή άλλων φυσικών καταστροφών. Το σύνθημά μας ένα:
                            " Όταν γίνεται σεισμός...μη σε πιάνει πανικός! " 

Μιλάμε για το φθινόπωρο...

Το φετινό φθινόπωρο μας δίνει καθημερινά αφορμές ν' ασχοληθούμε μ' αυτό. Άρχισαν τα πρωτοβρόχια, ψύχρανε λιγάκι, βγαίνουν τα σαλιγκάρια και το δέντρο της αυλής μας άρχισε ήδη να κιτρινίζει και να ρίχνει κάτω τα φύλλα του. 

Μαζί με τα παιδιά το παρατηρούμε κάθε μέρα, μαζεύουμε τα πεσμένα φύλλα και αρπάξαμε την ευκαιρία να διασκεδάσουμε, ν' ασκήσουμε τη σκέψη και τη φαντασία μας λύνοντας ένα Αίνιγμα για το φύλλο το ξερό:

Πέφτω εδώ, πέφτω εκεί,

με παρασέρνει ο άνεμος

κι όταν φυσάει...τρέχω.

Τι είναι?

Αποφασίσαμε να φτιάξουμε κι ένα Βιβλίο με Αινίγματα. Κάθε βδομάδα θα σπαζοκεφαλιάζουμε προσπαθώντας να λύσουμε ένα μυστηριώδη γρίφο, ένα Αίνιγμα δηλαδή. Τα Αινίγματα αρέσουν πολύ στα παιδιά διότι είναι έμμετρα, μικρά και ακονίζουν το μυαλό. Στη χώρα μας το Αίνιγμα είναι καρπός της λαϊκής δημιουργίας και στοιχείο της φιλοσοφίας του λαού. Ελπίζουμε ότι στο τέλος της χρονιάς, ολοκληρώνοντας το βιβλίο μας των Αινιγμάτων, να γίνουμε "ξεφτέρια"!!!

Χρόνια πολλά παππού και γιαγιά...

Κάθε χρόνο η 1η  Οκτωβρίου καθιερώθηκε και αφιερώνεται στους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας. Σ' αυτούς που μας αγαπάνε διπλά, δηλαδή στον παππού και στη γιαγιά. Έτσι αποφασίσαμε να χαρίσουμε τις καρδούλες μας, μια αγκαλιά και ευχές για χρόνια πολλά!!! Συζητήσαμε, θυμηθήκαμε, τραγουδήσαμε, διαβάσαμε ποιήματα για τον παππού και τη γιαγιά, βάψαμε, κόψαμε και κολλήσαμε:

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΑΠΠΟΥ και ΓΙΑΓΙΑ!!!