Μιλάμε για τις φυλές...

Με αφορμή το έργο του Πικάσο "Τα 4 μέρη του κόσμου", που κοσμεί τη γωνιά των έργων τέχνης στην τάξη μας, μιλάμε για τις φυλές. Επεξεργαζόμαστε το έργο τέχνης και μαθαίνουμε πως οι φυλές της γης είναι τέσσερις:

• Διαβάζουμε για τον τρόπο ζωής των ανθρώπων σ' όλη τη γη και βλέπουμε ένα υπέροχο φωτογραφικό υλικό στο βιβλίο "Μια ζωή σαν τη δική μου" της UNICEF. Tο βιβλίο αυτό μας προσφέρει πολλές χρήσιμες πληροφορίες για τη ζωή και τις συνήθειες όλων των ανθρώπων:

• Αποφασίζουμε ν' ασχοληθούμε περισσότερο με την κόκκινη φυλή, στην οποία ανήκουν οι Ινδιάνοι.
• Κάνουμε διάφορα φύλλα εργασίας που αφορούν τους Ινδιάνους σε παλαιότερες εποχές ( με φτερά στο κεφάλι, σκηνές που ζούσαν κ.τ.λ.):

• Δραματοποιούμε το τραγούδι "10 Ινδιάνοι μικροί".
• Οι ινδιάνοι έχουν ονόματα από ζώα, λουλούδια κ.τ.λ. Αν εμείς ήμασταν Ινδιάνοι, τι όνομα θα είχαμε; Τα παιδιά διαλέγουν όποιο όνομα τους αρέσει ή τους ταιριάζει όπως "Το Άγριο Λιοντάρι", "Η Ωραία Τριανταφυλλένια", "Η Κόκκινη Καρδιά" και άλλα. Τα παιδιά γράφουν σε μία χάρτινη λωρίδα το ινδιάνικο όνομά τους:

• Κάθε παιδί κόβει από τρία φτερά, τα οποία συρράπτουμε στη λωρίδα και μεταμφιέζονται σε μικρούς Ινδιάνους. Κάπως έτσι:

• Βάφουν και κατασκευάζουν απαραίτητα, για τη μεταμφίεσή τους, αξεσουάρ. Τ' αγόρια κατασκευάζουν μικρά ινδιάνικα τσεκούρια:

• Τα κορίτσια βάφουν ζυμαρικά με νερό και γκοφρέ χαρτί και δημιουργούν τα κολιέ τους:

Να δώσουμε και μία συμβουλή. Τα μεγάλα ζυμαρικά (τύπου πένες) όταν βάφονται με το γκοφρέ δεν αντέχουν πολύ και μερικές φορές σπάνε. Τα κοφτά μακαρόνια είναι πιο ανθεκτικά. Έτσι μπορούμε να βάψουμε τα μεγαλύτερα μακαρόνια με σπρέϋ ή να χρησιμοποιήσουμε ζυμαρικά τρικολόρε.

Αφού τελειώσουμε, φοράμε τα φτερά στο κεφάλι, παίρνουμε τα αξεσουάρ μας, βαφόμαστε με τις ειδικές μπογιές μας και είμαστε έτοιμοι για την πρώτη μεταμφίεσή μας την ημέρα της Τσικνοπέμπτης!!! Θα συνεχίσουμε φυσικά να κόβουμε, να βάφουμε και να δημιουργούμε ό, τι μας αρέσει σε μάσκες, καπέλα και χαρταετούς περιμένοντας την πιο αγαπημένη γιορτή για τα παιδιά, τις Αποκριές!!!

Ήθη και έθιμα της Αποκριάς...

Για τη φετινή χρονιά η 21η  Φεβρουαρίου, είναι η επίσημη έναρξη της Αποκριάς και είναι μια άριστη ευκαιρία να μάθουμε ή να θυμηθούμε ορισμένα από τα ήθη και τα έθιμα στην Ελλάδα στη διάρκεια των χρόνων.

Το Τριώδιο, που είναι και η περίοδος της Αποκριάς, διαρκεί 3 εβδομάδες και προηγείται της Μεγάλης Σαρακοστής , που ακολουθεί. 

• Η πρώτη εβδομάδα λέγεται προφωνή ή προφωνέσιμη, επειδή, σε παλιότερα χρόνια κάποιος από ένα μέρος ψηλό προφωνούσε, δηλαδή διαλαλούσε ότι αρχίζει η περίοδος της Αποκριάς.
•  Η δεύτερη εβδομάδα λέγεται κρεατινή ή ολόκριγια, επειδή κατά τη διάρκειά της δε νηστεύουμε. 
• Τέλος, η τρίτη εβδομάδα λέγεται τυρινή, επειδή κατά τη διάρκειά της, το κύριο καρύκευμα των φαγητών είναι το τυρί. Η αρχή του Τριωδίου γίνεται κυρίως αισθητή την Πέμπτη της Κρεατινής, τη λεγόμενη Τσικνοπέμπτη. Είναι η ημέρα που καθένας «θα τσικνίσει τη γωνιά του», όπως λένε, δηλαδή κάτι θα ψήσει και η τσίκνα από το ψημένο κρέας, χοιρινό ή άλλο θα μοσχοβολήσει τον αέρα.

 Όπως προαναφέρεται, ο Ελληνικός λαός αποκρεύει, δηλαδή παύει να τρώει κρέας μετά το φαγητό της Κυριακής της δεύτερης εβδομάδας, της λεγόμενης Κρεατινής. Αλλά η καθαυτό Αποκριά με τα πολλά της έθιμα είναι η τελευταία Κυριακή της Τυροφάγου. Όταν φτάσει η Κυριακή αυτή, εκτείνονται στο έπακρο η ευθυμία, οι μεταμφιέσεις και οι χοροί. Η ημέρα όλη περνά με την κίνηση των μασκαράδων, με τις επισκέψεις και το φαγοπότι.

Η Καθαρή Δευτέρα είναι η πρώτη μέρα της Μεγάλης Σαρακοστής, γι’ αυτό λέγεται και πρωτονήστιμη Δευτέρα και Αρχιδευτέρα. Λέγεται Καθαρή, επειδή από το πρωί της ημέρας αυτής κάθε νοικοκυρά ασχολείται με το να καθαρίσει τα μαγειρικά της σκεύη από τα λίπη. Κανένας κανόνας δεν απαγορεύει το κρασί. Αυτό λοιπόν με λίγες ελιές, ταραμά και φρέσκα κρεμμυδάκια και με το απόθεμα της ευτυχίας που διατηρείται από την προηγούμενη μέρα, αρκεί ώστε και η μέρα αυτή να μην υστερεί σε κέφι από τις ημέρες της Αποκριάς, με τη διαφορά ότι αλλάζει η σκηνή και όλοι, οι μεγάλοι με τα νηστίσιμα φαγητά που έχουν ετοιμάσει, οι μικροί με τους χαρταετούς πηγαίνουν στην εξοχή για να κάνουν τα κούλουμα.

Πηγή: Γ. Α. Μέγας, Ελληνικές Γιορτές και Έθιμα της Λαϊκής Λατρείας, εκδ. Οδυσσέας

Μιλάμε για την Αμυγδαλιά...

Με αφορμή ένα ανθισμένο κλαδάκι αμυγδαλιάς, που μας έφερε μία μαθήτριά μας, μιλάμε φυσικά γι' αυτήν:

• Διαβάζουμε το μύθο "Ο Βοριάς και η Αμυγδαλιά". Η εκδοχή αυτή υπάρχει στο βιβλίο "Οι μύθοι των Λουλουδιών", εκδόσεις Στρατίκη:

• Τα παιδιά εικονογραφούν το μύθο:

Την ιδέα για τη συγκεκριμένη εικονογράφηση( κάθε εικόνα σε σελίδα με σχήμα λουλουδιού) την πήραμε από το διαδίκτυο (taniamanesi-kourou).

• Κόβουν τις σελίδες του μικρού τους βιβλίου και ενώνοντάς τες, δημιουργούν ένα υπέροχο βιβλιαράκι για την αμυγδαλιά:

• Μαθαίνουμε και αποδίδουμε εικαστικά ένα αίνιγμα για την αμυγδαλιά:

• Επεξεργαζόμαστε το έργο τέχνης "οι αμυγδαλιές" του Γιώργου Ιακωβίδη:

• Τα παιδιά βάφουν σε χαρτονάκι με κηρομπογιές το δέντρο της αμυγδαλιάς και το χορτάρι. Τέλος κολλάνε βαμμένα ροζ ποπ κορν για τα άνθη της και έτοιμο το καδράκι μας:

Τα ποπ κορν που δεν βάψαμε καταλαβαίνετε τι τα κάναμε...Ε, ναι!!!Τα φάγαμε καθώς παρακολουθήσαμε στο dvd μας το μύθο της Αμυγδαλιάς. Η ιδέα ήταν των παιδιών, αλλά κι εμείς οι κυρίες την αποδεχτήκαμε πολύ ευχάριστα!