28η Οκτωβρίου 1940...

Με αφορμή το βιβλίο "Πατάτες Πατάτες" της Anita Lobel, μιλάμε για τον πόλεμο και την ειρήνη.Πρόκειται για ένα υπέροχο βιβλίο, που μας μιλάει για δύο αδέλφια τα οποία βρέθηκαν σε αντίπαλα στρατόπεδα και για τη συνετή μητέρα τους, που με την εξυπνάδα της καταφέρνει να φέρει και πάλι την ειρήνη στον τόπο τους :

• Τα παιδιά εκφράζουν τις απόψεις τους για το τι είναι ειρήνη και τι είναι πόλεμος. Τα παιδιά είπαν ότι:

 Ειρήνη είναι: "ένα ουράνιο τόξο", "τα παιδιά που παίζουν", "όταν μοιραζόμαστε παιχνίδια", "όταν αγκαλιαζόμαστε", όταν γελάμε", "όταν έχουμε κινητό και ακουστικά"
Πόλεμος είναι: "τα αίματα", "τα γκρεμισμένα σπίτια", "όταν δεν έχουμε φαγητό", "όταν κλαίμε", "όταν σκοτώνονται άνθρωποι", δύο στραβά σπαθιά".

• Ζωγραφίζουν την Ειρήνη και τον Πόλεμο:

• Συζητάμε για τους στρατιώτες που πολεμούν σε αντίπαλα στρατόπεδα ότι και οι δύο πονούν και οι δύο ταλαιπωρούνται, όταν υπάρχει πόλεμος και ότι και τους δύο κάποιος τους περιμένει να γυρίσουν γεροί. Επεξεργαζόμαστε τους στίχους του τραγουδιού του Πυθαγόρα, σε μουσική Γ.Κατσαρού, ερμηνευμένο από τη Μαρινέλλα "Μάνα θα τους περιμένει" και το ζωγραφίζουμε:

Μες στο βάλτο ξεκομμένοι 
δυο φαντάροι, δυο εχθροί 
κι ο Αντρέας σημαδεύει 
στην καρδιά για να τους βρει. 

Μην τους τουφεκάς, Αντρέα, 
μην τους τουφεκάς, γιατί 
είναι παλικάρια νέα 
είναι σαν κι εμάς κι αυτοί 
Στη Βερόνα και στη Βρένη 
μάνα θα τους περιμένει.

Είν’ εχθροί μας, είναι ξένοι, 
ποιος δεν το κατανοεί; 
Μα το θέλουν ορισμένοι 

να σκοτώνονται οι λαοί.

• Μιλάμε για τον πόλεμο της Ελλάδας προς την Ιταλία στις 28 Οκτωβρίου 1940 και δραματοποιούμε την ιστορία που επεξεργάστηκε ο συνάδελφος Γιώργος στο 2ο Νηπιαγωγείο Κιλκίς πριν από αρκετά χρόνια. Τα αγόρια υποδύονται τους Έλληνες φαντάρους και τα κορίτσια μας τις ηρωικές Γυναίκες της Πίνδου.
• Ζητάμε από τα παιδιά να σκεφτούν και να πούνε τι θα μπορούσαν να κάνουν οι Έλληνες με τους Ιταλούς, αντί να πολεμάνε:

Ένα είναι πάντως το συμπέρασμα. Ότι ο πόλεμος, όπως και να 'χει, είναι ένα άσχημο γεγονός. Οι Έλληνες φαντάροι δε γύρισαν όλοι πίσω. Κάποιοι έπεσαν ηρωικά για την Πατρίδα και την Ελευθερία. Όλους αυτούς λοιπόν, τους γνωστούς και άγνωστους ήρωες που θυσιάστηκαν για μας,οφείλουμε εμείς οι νεότεροι να τους τιμούμε με γιορτές και παρελάσεις και να μην ξεχνάμε ποτέ την Ιστορία μας αφού "λαός που ξεχνά την ιστορία του...είναι αναγκασμένος να την ξαναζήσει!!!"

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!