Ειρήνη είναι...

Οι μέρες για τον  εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου 1940 πλησιάζουν  κι εμείς μιλάμε για την  Ειρήνη. Διαβάζουμε το βιβλίο "Ειρήνη είναι..."(εκδόσεις Σαββάλας):

Μαθαίνουμε ποιο είναι το δέντρο της ειρήνης, που είναι η ελιά. Μαθαίνουμε ποιο είναι το πουλί της ειρήνης, που είναι το περιστέρι. Με τύπωμα της παλάμης και τέμπερες, κάθε παιδί φτιάχνει σε γαλάζιο χαρτονάκι τα δικά του σύμβολα Ειρήνης, ένα περιστέρι που κρατάει στο ράμφος του ένα κλαδάκι ελιάς και αντιγράφει τη λέξη ΕΙΡΗΝΗ:

Αφού βέβαια συζητάμε για το πόσο κακός είναι ένας πόλεμος, τα παιδιά εκφράζουν τις απόψεις τους για τα οφέλη της ειρήνης. Τα παιδιά είπαν τι σημαίνει γι' αυτά Ειρήνη και παραθέτουμε κάποια από τα λεγόμενά τους:

"Η Ειρήνη είναι ζεστή φωλιά, είναι γέλιο και τραγούδι. Ειρήνη η πόρτα είν' ανοιχτή κι είναι χαρά, είναι γιορτή..." που λέει και ένα υπέροχο παιδικό τραγούδι.

Έχουμε σημαιοστολίσει φυσικά το σχολείο μας, αφηγούμαστε γεγονότα του '40, ακούμε επετειακά τραγούδια από τη Σοφία Βέμπο και τη μέρα της γιορτούλας μας κάνουμε μια αναπαράσταση όπου τα αγόρια μας γίνονται Έλληνες φαντάροι και τα κορίτσια μας γυναίκες της Πίνδου. Δεν λείπουν βέβαια ο Μουσολίνι, ο Γκράτσι και ο Μεταξάς που τα παιδιά υποδύονται με μεγάλη επιτυχία!!!

Χρόνια Πολλά!!! 

"28η Οκτωβρίου 1940"

Αυτές τις μέρες που πλησιάζει η γιορτή της 28ης Οκτωβρίου, αξίζει να επισκεφτεί κανείς το Πολεμικό Μουσείο Θεσσαλονίκης. Είναι μια εμπειρία που ταξιδεύει τον επισκέπτη πίσω στο χρόνο... Σκοπός του μουσείου είναι να συμβάλλει στη διατήρηση της ιστορικής μνήμης. Μετά από προσωπική μου επίσκεψη στους χώρους του Πολεμικού Μουσείου Θεσσαλονίκης, παραθέτω κάποια λιγοστά από τα πολλά εκθέματα τα οποία φυλάσσονται εκεί ως ελάχιστο φόρο τιμής στους Έλληνες ήρωες και στις Ελληνίδες ηρωίδες του 1940.

Φθινόπωρο...φύλλα...φρούτα

Η ενασχόλησή μας με το Φθινόπωρο συνεχίζεται όπως και η συλλογή μας από φθινοπωρινά φύλλα. Φύλλα που σιγά σιγά χάνουν τη χλωροφύλλη τους και κιτρινίζουν. Όταν πέσουν στο χώμα θα ξεραθούν και θα γίνουν καφετιά. Πολλά χρώματα έχει το φθινόπωρο και μας εμπνέει για πολλές κατασκευές! Μια ιδέα που υλοποιήσαμε με τα παιδιά ήταν η κατασκευή του Φθινοπωρούλη μας. Υπάρχουν διάφορες παραλλαγές στο διαδίκτυο. Εμείς φτιάξαμε ατομικά τον Φθινοπωρούλη μας έτσι:

Μαθαίνουμε και ένα αίνιγμα για το φύλλο και το ζωγραφίζουμε:

                             Πέφτω εδώ, πέφτω εκεί,

                              με παρασέρνει ο άνεμος

                             κι όταν φυσάει…τρέχω. Τι είναι; 

• Διαβάζουμε ποιήματα για το φθινόπωρο και πολλές πολλές φθινοπωρινές ιστορίες.
• Επεξεργαζόμαστε έργα τέχνης για το φθινόπωρο μαζί με σχετικά ποιηματάκια. Μπορούμε να αξιοποιήσουμε αυτούς τους πίνακες σε παιχνίδια γλωσσικά ή καθαρά εικαστικά. Τα παιδιά διαλέγουν και αποδίδουν με τέμπερες όποια εικόνα επιθυμούν. Τις εικόνες από τα έργα τέχνης, δανειστήκαμε από το διαδίκτυο:
  

Με αφορμή δύο από τους πίνακες που εικονίζουν φθινοπωρινά φρούτα, ασχολούμαστε και με αυτά. Ευχαριστούμε πολύ τους γονείς των μαθητών που μας έφεραν από όλα. Τα αγγίζουμε, τα μυρίζουμε και φυσικά τα δοκιμάζουμε:

Τα τρώμε ωμά αλλά και σε γλυκό του κουταλιού:

Τέλος τραγουδάμε ένα τραγούδι γι' αυτά. Ο ρυθμός του τραγουδιού είναι όπως το "είμαι φίνο φανταράκι" του αξέχαστου Γιώργου Ζαμπέτα και οι στίχοι είναι δικοί μας!!! Αυτή τη φορά τους εμπνευστήκαμε από την καλοκαιρινή γιορτή της καλής μας συναδέλφου και φίλης, της κυρίας Νούλας:

Είμαι φίνο μηλαράκι

κι εγώ σπέσιαλ αχλαδάκι

μην ξεχάσεις να με πάρεις στο σχολειό!

Πάρε λίγο σταφυλάκι

πάρε και το κυδωνάκι

δεν πειράζει και ας είναι και στιφό!

Ω,ω,ω,ω φρούτο υγιεινό

ω,ω,ω,ω φθινοπωρινό (δις)

Φάε με αν θες ωμό

φάε με και σαν γλυκό

φάε με και σαν κομπόστα κι όπως θες.

Ένα φρούτο την ημέρα

τον γιατρό τον κάνει πέρα

κράτ' αυτή τη συμβουλή μες το μυαλό!

Ω,ω,ω,ω φρούτο υγιεινό

ω,ω,ω,ω φθινοπωρινό (δις)

Μιλάμε για τη σπορά και...σπέρνουμε!

Ο Οκτώβριος είναι παραδοσιακά ο μήνας του οργώματος και της σποράς, γι' αυτό κι εμείς αποφασίσαμε να γίνουμε μικροί γεωργοί και ν' αρχίσουμε τη δουλειά! Διαβάζουμε το βιβλίο: "Φυτρώνει, φυτρώνει ο σπόρος":

Βρίσκουμε γλαστράκια και τα παιδιά τα βάφουν όπως θέλουν :

Φυτεύουν σπόρους σιταριού, τους ποτίζουν και παρακολουθούν την εξέλιξή τους (μαθηματική έννοια):

Μαθαίνουμε ότι για να μεγαλώσουν τα σποράκια μας, χρειάζονται νερό- ήλιο- αέρα και φτιάχνει ο καθένας το δικό του βιβλίο με τίτλο: "τι χρειάζεται ένα φυτό για να μεγαλώσει". Κόβουμε αρχικά το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο του βιβλίου σε σχήμα φύλλου. Συμπληρώνουμε τις σελίδες του (πάλι σε σχήμα φύλλου) αντιγράφοντας αυτά που χρειαστήκαμε για να "δημιουργηθεί" το φυτό μας :

Τραγουδάμε το τραγούδι: " Ο γεωργός πάει στον αγρό πρωί σαν  ξημερώσει...". Είναι ένα τραγούδι που μας λέει όλο τον τρόπο με τον οποίο εργάζεται ο γεωργός από τη σπορά μέχρις ότου το σιτάρι γίνει ψωμί.
 Βλέπουμε και αγγίζουμε κι άλλους σπόρους και φτιάχνουμε ένα μικρό πίνακα αναφοράς:

Η όλη διαδικασία άρεσε πολύ στα παιδιά και το ενδιαφέρον  τους ήταν αμείωτο, αφού το μάθημά μας έγινε βιωματικά. Τα παιδιά παρατήρησαν, φύτεψαν, πότισαν, φρόντισαν τα φυτά τους και το αποτέλεσμα τα αποζημίωσε, αφού τα σποράκια σε τέσσερις μέρες άρχισαν να βγάζουν ρίζες και να μεγαλώνουν:

Βγαίνουμε στην αυλή του νηπιαγωγείου μας και παρατηρούμε το δέντρο μας του οποίου τα φύλλα έχουν ήδη κιτρινίσει. Εξηγούμε για την αλλαγή στη φύση τώρα που φθινοπώριασε. Μπορεί να μην  καταφέραμε να παίξουμε στην αυλή γιατί το χώμα ήταν βρεγμένο, αλλά μαζέψαμε φύλλα και φτιάξαμε μια ομαδική εργασία με σπόρους και φυσικά υλικά που μας άρεσε πολύ: