Μαθαίνουμε να μοιραζόμαστε...και τα συναισθήματά μας

Τα συναισθήματα μας υπάρχουν παντού και πάντα και εκδηλώνονται καθημερινά. Οι αφορμές μπορεί να είναι πολλές. Μια διαμάχη ανάμεσα στα παιδιά, μια έντονη εκδήλωση συναισθημάτων από κάποιο παιδί, καθημερινά γεγονότα που συζητάμε στην παρεούλα, τα οποία  μας προκαλούν ποικίλα συναισθήματα. Εμείς έχουμε δημιουργήσει ένα τέτοιο κλίμα μέσα στην τάξη για να μπορούν τα παιδιά να εκφράζουν και να καλλιεργούν ελεύθερα τα συναισθήματα τους. Οι καλές διαπροσωπικές σχέσεις ανάμεσα στα παιδιά και τις νηπιαγωγούς και φυσικά ανάμεσα στα παιδιά αποτελούν το κλειδί ώστε τα παιδιά να μπορούν να διαχειρίζονται αρκετά καλά τόσο τα δικά τους όσο και τα συναισθήματα των συμμαθητών τους.

• Στόχοι μας είναι:

*Να αναγνωρίσουμε τα συναισθήματα μας.
*Να διαχωρίσουμε τα αρνητικά από τα θετικά συναισθήματα.
*Να κατανοήσουμε πως οι άλλοι έχουν διαφορετικά συναισθήματα από εμάς.
*Να καταλάβουμε πως τα συναισθήματα τα νιώθουν όλοι και τα διαχειρίζονται με διαφορετικό τρόπο.

• Συζητάμε, λοιπόν, για τα συναισθήματά μας και τα αναγνωρίζουμε διαβάζοντας σχετικά βιβλία:

• Μοιραζόμαστε τα συναισθήματά μας με τους φίλους μας, όπως μοιραζόμαστε την τάξη, τα παιχνίδια, τους μαρκαδόρους:

• Παίζουμε πολύ παντομίμα και μιμούμαστε με τις εκφράσεις μας συναισθήματα με τη βοήθεια  καρτελών που έχουμε φτιάξει και με τον τροχό των συναισθημάτων:

• Τα παιδιά προτείνουν τρόπους ώστε να διώχνουμε τα αρνητικά συναισθήματα.
• Μαθαίνουμε τραγούδι για το θυμό σε μουσική του "Χαρωπά τα δυο μου χέρια τα χτυπώ", αλλά με δικούς μας στίχους:

• Τα παιδιά συμπληρώνουν σχετικά φύλλα εργασίας.
• Παίζουμε διαδραστικά παιχνίδια.

"Όταν έρχεσαι σε επαφή με τα συναισθήματά σου, τα αναγνωρίζεις και τα εκφράζεις, είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου. Δίνεις αξία στα συναισθήματά σου, εμπιστεύεσαι τις αποφάσεις σου, προσεγγίζεις ισότιμα τους ανθρώπους που εκφράζεις τα συναισθήματά σου...Κάθε φορά που εμπιστεύεσαι τα συναισθήματά σου και τα μοιράζεσαι με ειλικρίνεια, ανοίγεις μια πόρτα στην ελευθερία σου. Συναισθηματική κατανόηση σημαίνει ότι σέβομαι το συναίσθημα μου το αγκαλιάζω και το καταλαβαίνω, χωρίς να αμφιβάλλω για αυτό και το μοιράζομαι με τους ανθρώπους που τους αφορά, με στόχο την επικοινωνία, το μοίρασμα, τη συναισθηματική προσέγγιση."(Αγγελική Μπολουδάκη).

Μαμά...χρόνια πολλά!

 Μάνα, μητέρα, μανούλα, μαμά...όπως κι αν τη φωνάξουμε θα τρέξει να 'ρθει δίπλα μας, για συμπαράσταση, φροντίδα και βοήθεια. Στην Ελλάδα η γιορτή της μητέρας συνδέθηκε με την εορτή της Υπαπαντής (2 Φεβρουαρίου). Τότε η ορθόδοξη εκκλησία γιορτάζει την Παναγία με τον Ιωσήφ που πηγαίνουν τον 40ήμερο Ιησού στο Ναό για ευλογία. Να "σαραντίσει", σύμφωνα με την σύγχρονη ορολογία. Μια κίνηση που ακόμα και σήμερα κάνουν οι χριστιανές μητέρες (Σαραντισμός). Ο παράλληλος εορτασμός της μητέρας ξεκίνησε το 1929 με προφανή τον συμβολισμό. Όμως κατά την δεκαετία του 1960, ο εορτασμός ατόνησε και ενισχύθηκε η δυτικόφερτη συνήθεια εορτασμού της 2ης Κυριακής του Μαΐου. (πηγή: https://el.wikipedia.org/).

• Μιλάμε για τη μαμά μας μέσα από έργα τέχνης που βλέπουμε στο διαδίκτυο. Προσεγγίζουμε εικαστικά το έργο τέχνης του Πικάσο "Μητρότητα":

• Μιλάμε για τη μαμά μας μέσα από την παιδική λογοτεχνία, διαβάζοντας το βιβλίο "Θα σ΄αγαπώ ό, τι κι αν γίνει" της Ντέμπι Γκλιόρι:

• Μιλάμε για τη μαμά μας μέσα από διαδικτυακά παιχνίδια.
• Η μαμά μας είναι γλυκιά σαν Μέλι, φωτεινή σαν τον Ήλιο, μελωδική σαν το Τραγούδι, πάντα πρόθυμη να μας βοηθήσει και χωρίς να ακούσει Ευχαριστώ, μοσχομυριστή σαν το Ρόδο και η αγκαλιά της είναι πάντα γεμάτη Αγάπη:

• Τα παιδιά κόβουν, γράφουν, ζωγραφίζουν για τη μαμά, κατασκευάζοντας υπέροχες τσαντούλες:

Χρόνια πολλά σε όλες τις μανούλες !!!